رفتار لرزه‌ای دیوارهای ساحلی سپری مدفون در لایه مستعد روانگرایی

رفتار لرزه­ای دیوار ساحلی سپری مهار شده­ای که بخش مدفون آن در لایه مستعد روانگرایی قرار گرفته است به طور آزمایشگاهی و عددی بررسی شده است. مطالعه آزمایشگاهی با استفاده از مدل فیزیکی بر روی میز لرزه و مطالعه عددی با استفاده از نرم­افزار DIANA و مدل رفتاری توهاتا-یایی انجام گرفته است. بر این اساس، وجود لایه مستعد روانگرایی در اطراف ریشه دیوار، به علت روانگرایی خاک جلوی ریشه و فشار جانبی بزرگ از سوی خاک پشت ریشه، به گسیختگی بخش مدفون منجر می­گردد. بیش­ترین تغییر شکل­ها در خاک سست حوالی ریشه دیوار متمرکز است. علاوه بر بالازدگی قابل توجه کف دریا، حرکت جانبی آن نیز باعث کاهش قابل توجه اثر تکیه­گاهی این لایه برای بخش مدفون دیوار شده و به دوران بزرگ دیوار منجر می­شود. به دنبال آن، گوه فعالی از قسمت مدفون تا پشت مهار تشکیل می­گردد و به علت واقع شدن مهارها در این گوه و حرکت توأم با آن، مهارها نیز دچار دوران زیاد می­شوند. جابه­جایی تاج و پای دیوار با افزایش دامنه شتاب پایه، افزایش اما با بزرگ­تر شدن فرکانس حرکت ورودی کاهش می­یابد. تراکم خاک در طرفین ریشه در طول مناسب باعث کاهش جابه­جایی­ها شده و مانع پیش افتادن جابه­جایی پای دیوار از جابه­جایی تاج می­شود.